07 Ocak 2015

JE SUIS CHARLIE

Gazeteciler Charlie Hebdo saldırısını protesto ediyor. (AFP photo / Martin Bureau )






Sonunda bir gün hepimiz delireceğiz ve sokaklarda çıplak koşup ağlayacağız.

İnsanlık her geçen gün biraz daha karanlığa biraz daha kötülüğe teslim oluyor.

Aidiyet duygusu kimseyi bağnazlıktan ve katil olmaktan kurtaramadı, kurtaramıyor.

İnsanın kurtuluşuna giden yol birey olmayı önemsemekten geçiyor bence.

 "Je" suis Charlie Hebdo. "Ben" Charlie Hebdo'yum, "biz" değil.

Tarih boyunca yazan, çizen insanlar nefes almakta hep zorlanmışlardır.

Topluluklar, gruplar, milletler, milliyetler ve insanlık ölür ama insan ölmeyecektir.

İnsanlık öldürülebilir ama insan öldürülemez, mizahı kurşunlarla yok edemezsiniz.

Kalemler, defterler içinde gözyaşı barındıran sandukalardan başka bir şey değil.

Kalemler, defterler elimizde hüzünlü yazı-çizi bayraklarından başka bir şey değil.


2 yorum:

  1. Dun Fransiz bir forumda gordum. Anne ve 5 yasinda bir cocuk arasinda gecen bir konusma. Ailecek televizyonu kapatip sadece radyodan dinlemisler haberleri. Bilmiyorum haberiniz var mi ama ozellikle polisin yolda öldürüldugu sahne dolasti cokca internette ve sanirim benzer goruntuleri gormesini istememisler cocuklarinin. Kadin haberleri dinlerken tutamamis kendini ve aglamaya baslamis. Cocuk neden agladigini sorunca, "Bazi cizerler oldurulmus, o yuzden." demis kadin. "Neden?" diye sormus cocuk. "Cunku cizdiklerini begenmemisler." Cocuk da hakli olarak, "Nasil yani, benim gibi mi ciziyorlarmis (resim yapiyorlarmis.)?" diye cevap vermis. Ne yazik ki yetiskinler olarak bu cocugun verdigi cevabin safliginda ve basitliginde dusunemiyoruz bu olayi. Cok yazik. Mutlaka bir neden aramak zorundayiz. Halbuki bunu dusunce ozgurlugu baglaminda dusunmek ve o sekilde degerlendirmek lazim. Tesekkurler bu yazi icin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazının ortaya çıktığı, insanlığın bilincine kavuştuğu coğrafyanın bir çeşit cehenneme dönüşmesini nasıl açıklayabiliriz bilmiyorum.

      Saldırı sonrası konuştuğum insanlar yaşanan her şeyi kolayca bir başka şeye bağlamakta çok mahirdi. Oysa ben nedenlerle ilgilenmek istemiyorum, "ama şöyle", "ama.böyle" diyenleri de anlamıyorum. Pazar yerinde belindeki bombanın düğmesine dokunan, okul basıp öğretmen yakan, çocukları öldüren, kız öğrencilerin bulunduğu servise ateş açan zihniyeti anlamıyorum ve açıklayamıyorum. Sümerlerin, Hititlerin tarihe karışıp yok olması gibi insanlık çoktan öldü.

      Çocuklarımızı geleceğin katilleri ve kurbanları olmaktan kurtarmak için ben yine kaleme, deftere ve mürekkebe güveniyorum.

      Sil