30 Eylül 2010

Kalemin çöpü, ömrün birikintisi

"Kalem [kamış kalem] yontulduğu vakit çıkan talaşlar yazının kudsiyeti nedeniyle süfli yerlere atılmazdı. Hattâ bazı hattatlar ömürlerince açtıkları kalemlerin çöplerini toplayıp ölünce cenazelerinin yıkanması için ısıtılacak suyun bu ateşle ısıtılmasını vasiyet etmişlerdir."


Sanat Ansiklopedisi, Celal Esad Arseven, Cilt II, İstanbul 1947, s.910

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder